Διπολική διαταραχή: Ποια είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση;

Ανδρεάδη Ιουστίνη

Ψυχίατρος, Ειδική Ψυχοθεραπεύτρια

15 Μαρ 2024

Η διπολική διαταραχή, η οποία συχνά αναφέρεται ως το τρενάκι των συναισθημάτων, είναι μια πολύπλοκη κατάσταση ψυχικής υγείας που πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Αποτελεί μια μοναδική πρόκληση, καθώς τα άτομα με διπολική διαταραχή βιώνουν ακραίες μεταβολές στη διάθεση, τα επίπεδα ενέργειας και τη συμπεριφορά.

Τι είναι η διπολική διαταραχή;

Η διπολική διαταραχή, επίσης γνωστή ως μανιοκαταθλιπτική νόσος, είναι μια κατάσταση ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζεται από σημαντικές διακυμάνσεις της διάθεσης. Τα άτομα με διπολική διαταραχή βιώνουν επεισόδια μανίας ή υπομανίας, τα οποία είναι περίοδοι αυξημένης διάθεσης, ενέργειας και δραστηριότητας, καθώς και επεισόδια κατάθλιψης, τα οποία περιλαμβάνουν επίμονα συναισθήματα θλίψης και απελπισίας.

Ποιοι είναι οι τύποι διπολικής διαταραχής;

Υπάρχουν διάφοροι τύποι διπολικής διαταραχής, καθένας από τους οποίους χαρακτηρίζεται από διαφορετικά πρότυπα και βαρύτητα των επεισοδίων διάθεσης. Οι πρωταρχικοί τύποι διπολικής διαταραχής είναι οι εξής:

• Διπολική διαταραχή Ι

Αυτός ο τύπος περιλαμβάνει την εμφάνιση τουλάχιστον ενός μανιακού επεισοδίου που διαρκεί τουλάχιστον επτά ημέρες ή είναι αρκετά σοβαρό ώστε να απαιτεί άμεση νοσηλεία. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν καταθλιπτικά επεισόδια, τα οποία συνήθως διαρκούν τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Ορισμένα άτομα με Διπολική Διαταραχή Ι μπορεί να έχουν μικτά επεισόδια, όπου τα συμπτώματα της μανίας και της κατάθλιψης εμφανίζονται ταυτόχρονα ή εναλλάσσονται γρήγορα.

• Διπολική διαταραχή ΙΙ

Αυτός ο τύπος χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια μείζονος κατάθλιψης και υπομανιακών επεισοδίων. Η υπομανία είναι μια ηπιότερη μορφή μανίας που δεν προκαλεί σημαντική έκπτωση στην καθημερινή λειτουργικότητα. Ενώ τα υπομανιακά επεισόδια είναι λιγότερο σοβαρά από τα πλήρη μανιακά επεισόδια, εξακολουθούν να αποτελούν διακριτές περιόδους αυξημένης διάθεσης και αυξημένης ενέργειας.

• Κυκλοθυμική διαταραχή

Αυτός ο τύπος περιλαμβάνει πολυάριθμες περιόδους υπομανιακών συμπτωμάτων και καταθλιπτικών συμπτωμάτων που επιμένουν για τουλάχιστον δύο χρόνια. Ωστόσο, τα συμπτώματα είναι λιγότερο σοβαρά και δεν πληρούν τα κριτήρια για πλήρη υπομανιακά ή καταθλιπτικά επεισόδια. Τα άτομα με κυκλοθυμική διαταραχή μπορεί να παρουσιάζουν διακυμάνσεις στη διάθεση, αλλά δεν φτάνουν το όριο για ένα διαγνωστικό επεισόδιο διάθεσης.

Εκτός από αυτούς τους πρωταρχικούς τύπους, υπάρχουν και ορισμένες άλλες καθορισμένες και μη καθορισμένες διπολικές και συναφείς διαταραχές που αναγνωρίζονται από το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5). Αυτές περιλαμβάνουν:

• Άλλες διευκρινισμένες διπολικές και συναφείς διαταραχές: Αυτή η κατηγορία χρησιμοποιείται όταν τα συμπτώματα δεν πληρούν τα ειδικά κριτήρια για κανέναν από τους καθιερωμένους τύπους διπολικής διαταραχής, αλλά εξακολουθούν να προκαλούν σημαντική δυσφορία ή βλάβη
• Απροσδιόριστη διπολική και συναφής διαταραχή: Αυτή η κατηγορία χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν συμπτώματα που χαρακτηρίζουν μια διπολική διαταραχή, αλλά δεν υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για τη διάγνωση ενός συγκεκριμένου υποτύπου

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η διπολική διαταραχή είναι μια σύνθετη κατάσταση και τα άτομα μπορεί να παρουσιάζουν διακυμάνσεις στα συμπτώματα και τη σοβαρότητα με την πάροδο του χρόνου. Η σωστή διάγνωση και η συνεχής αξιολόγηση από έναν ψυχίατρο είναι ζωτικής σημασίας για τον καθορισμό του συγκεκριμένου τύπου και της κατάλληλης θεραπευτικής προσέγγισης για ένα άτομο.

Ποια είναι τα αίτια της διπολικής διαταραχής;

Τα ακριβή αίτια της διπολικής διαταραχής δεν είναι πλήρως κατανοητά, αλλά η έρευνα δείχνει ότι ένας συνδυασμός γενετικών, βιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων συμβάλλει στην ανάπτυξή της. Ακολουθούν ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο:

• Γενετική: Η διπολική διαταραχή τείνει να εμφανίζεται σε οικογένειες, γεγονός που υποδηλώνει μια γενετική συνιστώσα. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό διπολικής διαταραχής διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης. Ωστόσο, τα συγκεκριμένα γονίδια που εμπλέκονται στη διπολική διαταραχή δεν έχουν προσδιοριστεί οριστικά
• Νευροχημικές ανισορροπίες: Οι ανισορροπίες σε ορισμένους νευροδιαβιβαστές, όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και η νορεπινεφρίνη, έχουν ενοχοποιηθεί για τη διπολική διαταραχή. Αυτές οι χημικές ουσίες παίζουν ρόλο στη ρύθμιση της διάθεσης και οι διαταραχές στη λειτουργία τους μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση και την εξέλιξη της διαταραχής
• Δομή και λειτουργία του εγκεφάλου: Η έρευνα έχει διαπιστώσει διαφορές στη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου των ατόμων με διπολική διαταραχή. Έχουν παρατηρηθεί ανωμαλίες στον προμετωπιαίο φλοιό, την αμυγδαλή και τον ιππόκαμπο, δομές οι οποίες εμπλέκονται στη συναισθηματική ρύθμιση και τον έλεγχο της διάθεσης. Δεν είναι σαφές αν αυτές οι διαφορές αποτελούν αιτία ή αποτέλεσμα της διαταραχής
• Ορμονικοί παράγοντες: Οι ορμονικές ανισορροπίες, ιδίως στο ενδοκρινικό σύστημα, μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη της διπολικής διαταραχής. Οι διακυμάνσεις στα επίπεδα των ορμονών, όπως αυτές που συμβαίνουν κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση, μπορεί να πυροδοτήσουν ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα σε ευαίσθητα άτομα
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην εμφάνιση ή την επιδείνωση της διπολικής διαταραχής σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα. Στρεσογόνα γεγονότα της ζωής, όπως τραύμα, απώλεια ή σημαντικές αλλαγές στη ζωή, μπορούν να λειτουργήσουν ως εκλυτικοί παράγοντες για επεισόδια διάθεσης. Η κατάχρηση ουσιών και οι διαταραχές στις συνήθειες του ύπνου μπορούν επίσης να επηρεάσουν την πορεία της διαταραχής

Ποια είναι τα συμπτώματα της διπολικής διαταραχής;

Η διπολική διαταραχή αποτελείται από δύο κύρια επεισόδια διάθεσης: μανιακά επεισόδια και καταθλιπτικά επεισόδια. Τα συμπτώματα της διπολικής διαταραχής μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη συγκεκριμένη φάση της νόσου.

Ακολουθούν τα συνήθη συμπτώματα που σχετίζονται με κάθε φάση:

Συμπτώματα μανιακού επεισοδίου

• Αυξημένη διάθεση ή ακραία ευερεθιστότητα
• Αυξημένη ενέργεια και ανησυχία
• Αγωνιστικές σκέψεις και γρήγορη ομιλία
• Μειωμένη ανάγκη για ύπνο
• Μεγαλοπρεπείς πεποιθήσεις ή διογκωμένη αυτοεκτίμηση
• Αυξημένη κατευθυνόμενη προς τον στόχο δραστηριότητα και ανάληψη πολλαπλών καθηκόντων
• Παρορμητικότητα, απερίσκεπτη συμπεριφορά ή συμμετοχή σε δραστηριότητες υψηλού κινδύνου
• Κακή κρίση και λήψη αποφάσεων
• Δυσκολία συγκέντρωσης
• Αυξημένη σεξουαλική ορμή

Συμπτώματα καταθλιπτικού επεισοδίου

• Επίμονη θλίψη, αίσθημα κενού ή απελπισίας
• Απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης σε δραστηριότητες που κάποτε απολάμβαναν
• Κόπωση ή απώλεια ενέργειας
• Αλλαγές στην όρεξη και το βάρος (είτε σημαντική απώλεια είτε αύξηση βάρους)
• Διαταραχές ύπνου, όπως αϋπνία ή υπερβολικός ύπνος
• Ανησυχία ή επιβραδυνόμενη συμπεριφορά
• Δυσκολία στη συγκέντρωση, στη μνήμη ή στη λήψη αποφάσεων
• Αισθήματα ενοχής, αναξιότητας ή υπερβολικής αυτοκατηγορίας
• Επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άτομα με διπολική διαταραχή μπορεί να εμφανίσουν μια μικτή κατάσταση, όπου τα συμπτώματα της μανίας και της κατάθλιψης εμφανίζονται ταυτόχρονα ή εναλλάσσονται ταχέως.

Πώς γίνεται η διάγνωση της διπολικής διαταραχής;

Η διάγνωση της διπολικής διαταραχής περιλαμβάνει συνήθως μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση από έναν εξειδικευμένο γιατρό, όπως είναι ένας ψυχίατρος ή ένας ψυχολόγος.

Η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει γενικά τα ακόλουθα στοιχεία:

• Αρχική αξιολόγηση: Ο γιατρός θα διεξάγει μια διεξοδική συνέντευξη για να συγκεντρώσει πληροφορίες σχετικά με τα συμπτώματα του ατόμου, το ιατρικό ιστορικό και το οικογενειακό ιστορικό διαταραχών ψυχικής υγείας. Μπορεί επίσης να ρωτήσει για τη διάρκεια, τη συχνότητα και την ένταση των επεισοδίων διάθεσης, καθώς και για τον αντίκτυπο αυτών των επεισοδίων στην καθημερινή λειτουργικότητα
• Αξιολόγηση της διάθεσης: Ο γιατρός θα αξιολογήσει τα πρότυπα διάθεσης του ατόμου, αναζητώντας συμπτώματα τόσο μανιακών όσο και καταθλιπτικών επεισοδίων. Μπορεί να χρησιμοποιήσει τυποποιημένα εργαλεία αξιολόγησης, όπως το Ερωτηματολόγιο Διαταραχών Διάθεσης (MDQ), για να βοηθήσει στην αξιολόγηση
• Ιατρική αξιολόγηση: Είναι σημαντικό να αποκλειστούν τυχόν υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις ή φάρμακα που θα μπορούσαν να προκαλούν τα συμπτώματα. Ο γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει φυσική εξέταση και να ζητήσει εξετάσεις αίματος για να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες των διαταραχών της διάθεσης
• Διαγνωστικά κριτήρια: Ο γιατρός θα ανατρέξει στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5), που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, το οποίο παρέχει κριτήρια για τη διάγνωση καταστάσεων ψυχικής υγείας. Για να διαγνωστεί με διπολική διαταραχή, το άτομο πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια για μανιακά, υπομανιακά ή καταθλιπτικά επεισόδια
• Διαφορική διάγνωση: Η διπολική διαταραχή μπορεί μερικές φορές να διαγνωστεί λανθασμένα ή να θεωρηθεί λανθασμένα για άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας. Ο γιατρός θα εξετάσει προσεκτικά άλλες πιθανές εξηγήσεις για τα συμπτώματα και θα τις συγκρίνει με τα διαγνωστικά κριτήρια για να κάνει μια ακριβή διάγνωση
• Συνεργασία με άλλους επαγγελματίες: Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει πρόσθετες πληροφορίες από μέλη της οικογένειας, στενούς φίλους ή προηγούμενους γιατρούς για να συγκεντρώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα και να κατανοήσει τα συμπτώματα και το ιστορικό του ατόμου

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου της διπολικής διαταραχής;

Εκτός από τα αίτια της διπολικής διαταραχής που αναφέρθηκαν προηγουμένως υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου που έχουν εντοπιστεί.

Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• Ηλικία: Η διπολική διαταραχή μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά συχνά εμφανίζεται στα τέλη της εφηβείας ή στις αρχές της ενήλικης ζωής. Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι περίπου τα 25 έτη. Ωστόσο, ορισμένα άτομα μπορεί να βιώσουν το πρώτο διπολικό επεισόδιο στην παιδική ηλικία ή αργότερα στη ζωή τους
• Κατάχρηση ουσιών: Η κατάχρηση ουσιών, ιδίως ναρκωτικών όπως η κοκαΐνη, οι αμφεταμίνες και το αλκοόλ, μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης διπολικής διαταραχής ή πυροδότησης μανιακών ή καταθλιπτικών επεισοδίων σε άτομα που έχουν ήδη διαγνωστεί με την πάθηση
• Φύλο: Μελέτες έχουν δείξει ότι η διπολική διαταραχή επηρεάζει εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες. Ωστόσο, ορισμένες έρευνες υποδεικνύουν ότι οι γυναίκες μπορεί να εμφανίζουν πιο γρήγορους κύκλους μεταξύ των επεισοδίων και να έχουν μεγαλύτερο επιπολασμό καταθλιπτικών επεισοδίων σε σύγκριση με τους άνδρες
• Ιατρικές παθήσεις: Ορισμένες ιατρικές παθήσεις, όπως οι διαταραχές του θυρεοειδούς, η σκλήρυνση κατά πλάκας και ορισμένες διαταραχές του ύπνου, έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο διπολικής διαταραχής. Επιπλέον, ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ορισμένων παθήσεων, όπως τα κορτικοστεροειδή και τα αντικαταθλιπτικά, μπορεί να προκαλέσουν μανιακά επεισόδια σε ευαίσθητα άτομα
• Παιδικό τραύμα: Το βίωμα ενός παιδικού τραύματος, όπως σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική κακοποίηση, παραμέληση ή απώλεια γονέα σε νεαρή ηλικία, έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διπολικής διαταραχής αργότερα στη ζωή
• Εποχικά μοτίβα: Ορισμένα άτομα με διπολική διαταραχή μπορεί να εμφανίζουν εποχιακά μοτίβα, όπου τα επεισόδια της διάθεσής τους τείνουν να εμφανίζονται σε συγκεκριμένες περιόδους του έτους. Το φαινόμενο αυτό, γνωστό ως εποχιακή συναισθηματική διαταραχή (SAD), συνδέεται συχνότερα με καταθλιπτικά επεισόδια, αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει τα άτομα με διπολική διαταραχή
• Κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες: Οι έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα από χαμηλότερο κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διπολική διαταραχή. Παράγοντες όπως η περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, τα υψηλότερα επίπεδα άγχους και οι κοινωνικοοικονομικές ανισότητες θα μπορούσαν να συμβάλουν σε αυτή τη συσχέτιση

Ποια είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής;

Η θεραπεία της διπολικής διαταραχής περιλαμβάνει συνήθως έναν συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής, ψυχοθεραπείας και προσαρμογής του τρόπου ζωής.

Το συγκεκριμένο σχέδιο θεραπείας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τα συμπτώματα του ατόμου, τη σοβαρότητα της διαταραχής και τις προσωπικές συνθήκες. Είναι σημαντικό να συνεργάζεστε στενά με έναν ψυχίατρο για την ανάπτυξη μιας εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης.

Ακολουθούν ορισμένα κοινά στοιχεία της θεραπείας της διπολικής διαταραχής:

Φαρμακευτική αγωγή

Τα φάρμακα σταθεροποίησης της διάθεσης συνταγογραφούνται συχνά ως ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας για τη διπολική διαταραχή. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στον έλεγχο των εναλλαγών της διάθεσης και στην πρόληψη ή στη μείωση της σοβαρότητας των μανιακών και καταθλιπτικών επεισοδίων. Είναι σαφές ότι Λαμοτριγίνη είναι ο σταθεροποιητής διάθεσης επιλογής για διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ μείζονα κατάθλιψη ενώ στις μανίες σταθεροποιητές επιλογής είναι η Αριπιπραζόλη και η Κουετιαπίνη. Το Λίθιο αν και είναι εξαιρετικό λόγω των παρενεργειών και των προσαρμογών που χρειάζεται να κάνει ο ασθενής στην καθημερινότητά του καθώς και των συχνών εξετάσεων αίματος δεν είναι πλέον η πρώτη θεραπευτική επιλογή όπως και τα αντιεπιλιπτικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνταγογραφηθούν πρόσθετα φάρμακα, όπως αντιψυχωσικά, αντικαταθλιπτικά ή φάρμακα κατά του άγχους, για να στοχεύσουν σε συγκεκριμένα συμπτώματα.

Ψυχοθεραπεία

Η ψυχοθεραπεία, ή αλλιώς η θεραπεία συζήτησης, αποτελεί ουσιαστικό μέρος της θεραπείας της διπολικής διαταραχής. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφοροι τύποι θεραπείας, μεταξύ των οποίων:

• Γνωστική - συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Αυτός ο τύπος θεραπείας βοηθά τα άτομα να εντοπίσουν και να αλλάξουν τα αρνητικά μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς που μπορεί να συμβάλλουν στα επεισόδια διάθεσης. Επικεντρώνεται επίσης στην ανάπτυξη στρατηγικών αντιμετώπισης και δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων
• Διαπροσωπική και κοινωνική θεραπεία ρυθμού (IPSRT): Η IPSRT επικεντρώνεται στη σταθεροποίηση της καθημερινής ρουτίνας, των προτύπων ύπνου και των διαπροσωπικών σχέσεων για να βοηθήσει στη ρύθμιση της διάθεσης. Συνδυάζει στοιχεία ψυχοεκπαίδευσης, διαπροσωπικής θεραπείας και διατήρησης ενός τακτικού ημερήσιου προγράμματος
• Θεραπεία με επίκεντρο την οικογένεια: Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει την εκπαίδευση και τη συμμετοχή των μελών της οικογένειας για τη βελτίωση της επικοινωνίας, τη διαχείριση του στρες και τη δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος για το άτομο με διπολική διαταραχή

Προσαρμογές του τρόπου ζωής

Η πραγματοποίηση ορισμένων αλλαγών στον τρόπο ζωής μπορεί να είναι επωφελής για τη διαχείριση της διπολικής διαταραχής. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Τακτικές συνήθειες ύπνου: Η διατήρηση ενός σταθερού προγράμματος ύπνου είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση των διπολικών συμπτωμάτων. Ο επαρκής ύπνος και η αποφυγή της στέρησης ύπνου μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της διάθεσης
• Διαχείριση του άγχους: Η εκμάθηση τεχνικών μείωσης του στρες, όπως ο διαλογισμός ενσυνειδητότητας, οι ασκήσεις βαθιάς αναπνοής ή η ενασχόληση με δραστηριότητες όπως η γιόγκα ή η τακτική σωματική άσκηση, μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των επιπέδων στρες και στη βελτίωση της συνολικής ευεξίας
• Αποφυγή της κατάχρησης ουσιών: Η αποφυγή του αλκοόλ και των παράνομων ναρκωτικών είναι σημαντική, καθώς μπορούν να πυροδοτήσουν επεισόδια διάθεσης και να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής
• Υγιεινές επιλογές στον τρόπο ζωής: Η ενασχόληση με μια ισορροπημένη διατροφή, η τακτική άσκηση και η διατήρηση μιας σταθερής καθημερινής ρουτίνας μπορούν να συμβάλουν στη συνολική σταθερότητα και ευεξία
• Δίκτυο υποστήριξης: Η δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου υποστήριξης από την οικογένεια, τους φίλους και τις ομάδες υποστήριξης μπορεί να προσφέρει ενθάρρυνση, κατανόηση και βοήθεια σε δύσκολες στιγμές. Οι ομάδες υποστήριξης που είναι ειδικά προσαρμοσμένες για άτομα με διπολική διαταραχή μπορούν να προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις και μια αίσθηση κοινότητας

Είναι ζωτικής σημασίας η συνέχιση της θεραπείας ακόμη και σε περιόδους σταθερότητας για την πρόληψη των υποτροπών και τη διατήρηση της ευεξίας. Η τακτική παρακολούθηση, οι προσαρμογές της φαρμακευτικής αγωγής και οι συνεδρίες θεραπείας είναι συχνά απαραίτητες για την αποτελεσματική διαχείριση της κατάστασης. Να θυμάστε ότι τα σχέδια θεραπείας μπορεί να διαφέρουν για κάθε άτομο, γι' αυτό είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για να καθορίσετε την καταλληλότερη θεραπευτική προσέγγιση.

Η διπολική διαταραχή παρουσιάζει μοναδικές προκλήσεις με τις δραματικές εναλλαγές της διάθεσής της, επηρεάζοντας τη ζωή των ατόμων σε βαθύ επίπεδο. Ωστόσο, με σωστή διάγνωση, προσαρμοσμένη θεραπεία και μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην αυτοφροντίδα, τα άτομα μπορούν να ζήσουν ικανοποιητικές ζωές παρά τις προκλήσεις αυτές. Κατανοώντας τις ιδιαιτερότητες της διπολικής διαταραχής, αναζητώντας υποστήριξη και υιοθετώντας υγιείς στρατηγικές αντιμετώπισης, τα άτομα με διπολική διαταραχή μπορούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα συμπτώματά τους.

Η Ανδρεάδη Ιουστίνη είναι Ψυχίατρος - Ειδική Ψυχοθεραπεύτρια με ιδιωτικό ιατρείο στη Νέα Ιωνία. Είναι πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ξεκίνησε την ειδικότητά της στην Ψυχιατρική Κλινική Τριπόλεως και ολοκλήρωσε στη Ψυχιατρική Κλινική Freinburg - Baden Württemberg της Γερμανίας, όπου και απέκτησε